Rewilding begint bij jou
Ik hou van serendipiteit. Het vinden van iets onverwachts en bruikbaars, terwijl ik op zoek was naar iets totaal anders. Ik vertrouw erop. En gelukkig helpt het Substack algoritme soms...
Via de Notes op Substack kwam ik bij een mooi artikel uit: Primal: Closer to Source. De titel was intrigerend en trok me naar binnen, zoals dat vaker gaat met serendipiteit. Eenmaal bij het einde aangekomen, klikte ik op de link om de video dan ook maar eens te bekijken…
Halverwege de video zegt Wendy Howard - waar de film over gaat - iets treffends.
We need to rewild humans first. Then we can properly rewild.
Rewilding begint bij mensen. Rewilding begint in je hoofd.
Zelf ben ik daar ook al langer mee bezig, maar om iemand anders het zo duidelijk te horen zeggen, is toch wel prettig. Er zijn blijkbaar meer mensen die weten en geloven dat we voor een andere omgang met de natuur echt moeten beseffen dat wij ook onderdeel van die natuur zijn. Zolang we onze gedachten over natuur niet aanpassen, voelen we de vrijheid om met die natuur om te gaan zoals we willen. Meestal betekent dit exploitatie, uitputting en uiteindelijk vernietiging.
De eerste stap naar rewilding begint in ons hoofd. De eerste stap begint bij onszelf.
Rewilding gaat vaak over het terugbrengen van de natuur naar haar wilde staat. Denk aan het herintroduceren van dieren, het laten stromen van rivieren of het verwijderen van hekken. Maar echte rewilding begint misschien niet bij ingrijpen in de natuur. Het begint met ingrijpen in onze denkwijze. Zolang wij ons niet aanpassen - mentaal - blijft het vechten tegen de bierkaai.
Waarom wij de sleutel zijn
Wat is rewilding als concept? Het is het ‘weer wild worden’. Om weer wild te worden, moeten we af van het idee dat we anders zijn dan de rest van de wereld om ons heen. We hebben onszelf een tam leven aangemeten door te denken dat we boven de natuur staan. Gestructureerd, gecontroleerd en ver weg van het ritme van de natuur. Maar de natuur heeft geen schema’s, geen notificaties en geen vierkante meter per persoon. Als we écht willen rewilden, moeten we bij onszelf beginnen.
Hoe we weer wild worden
Rewilding is niet alleen iets dat in natuurgebieden gebeurt. Het is een proces dat in ons eigen lijf en hoofd begint. Dat kan klein: vaker op blote voeten lopen, eten wat de natuur ons geeft, tijd doorbrengen zonder schermen, of leren vertrouwen op je zintuigen. De stappen zijn misschien niet groot, maar we moeten ze wel echt zetten. De grootste stap zit daarbij in hoe we naar onze eigen rol kijken. Naar ons zelfbeeld. Ben ik onderdeel van de consumerende meerderheid? Of ben ik langzaam maar zeker steeds meer een echt natuurmens aan het worden? Groei ik naar de meest pure vorm van het woord: de mens als onderdeel van de natuur?
De kracht van verwilderde mensen
Ik begin het langzaam te merken aan verschillende punten. Ik ben er nog niet. Daarvoor zit ik nog teveel in de tredmolen van hypotheken moeten betalen, mijn kinderen op tijd bij hun hobbies brengen en de hele boel in stand houden… Maar in de basis is er een verandering merkbaar. Ik beweeg anders in de natuur, denk anders en ervaar de wereld op een directere manier. Ik probeer minder afhankelijk van technologie en alles met een stekker te zijn en meer afgestemd op wat er om me heen gebeurt. Mijn ogen zijn geopend, mijn oren functioneren beter, ik ruik beter… Ik sta met al mijn zintuigen open in de natuur.
Waar begin je?
Je hoeft niet meteen je huis te verlaten en in een boshut te gaan wonen. Begin simpel.
Laat je telefoon vaker thuis.
Eet eens iets wat je zelf geplukt hebt.
Of eet gewoon vaker bessen, noten, wortels, vis of wild.
Eet meer lokaal en seizoensgebonden.
Loop zonder route.
Geniet van verdwalen.
Voel de wind op je huid.
Laat je leiden door nieuwsgierigheid.
Begin bij jezelf
Maar het belangrijkste van allemaal? Begin bij jezelf. Begin in je hoofd. Rewilding is een mindset. Rewilding is niet alleen iets wat met de natuur gebeurt. Het is iets wat met jou begint. Rewilding betekent niet dat we precies moeten leven als jager-verzamelaars, maar we kunnen wel van hen leren. Hoe meer we ons leven hierop afstemmen, hoe meer we ons weer onderdeel van de natuur voelen. Het begint met jezelf zien als natuurmens. Het begint met begrijpen dat de jager-verzameler diep in je nog steeds aanwezig is en niet kan wachten om weer wakker te worden.
Sharing is caring
Help je mee de stam van Het Oerbos Rewilding te laten groeien? Deel dan deze post met je vrienden. Bedankt.
Onze eerste kennismaking met Azië was een kennismaking met een andere manier van leven. Een leven buiten op straat, een leven met minimale middelen. Een leven dat dag en nacht door ging, zonder vermoeiend te worden. Iedereen had zijn of haar plekje in het geheel. Sindsdien vind ik het makkelijker om los te laten en kom ik weer terug bij de basis. Het zou mooi zijn als dat een plekje kan krijgen in de Nederlandse cultuur of samenleving.