Rewilding oefening -Verwilderen: ModderDag!
Oefening: Laat los wat schoon moet zijn
Welkom in het Oerbos: Een nieuwsbrief over rewilding, natuurbeleving en leven met aandacht. In Het Oerbos schrijf ik over mijn zoektocht naar een wildere, natuurlijkere manier van leven. Niet als expert, maar als medereiziger. Je bent welkom om je eigen ervaringen en gedachten te delen in de reacties. Ben je hier voor het eerst? Abonneer je en ga mee het Oerbos in.
Via mijn vrienden bij het IVN kwam ik er achter dat het op 30 juni 2025 ModderDag is. Wat een heerlijke dag. Een hele dag om in de modder te spelen. Ik word alleen al blij van het idee. Totdat ik lees: voor de kinderopvang.
Maakt dat vies worden alleen iets voor kinderen? Ondanks dat duidelijk is dat veel meer kinderen in modder mogen spelen. Mogen wij volwassenen dat niet meer?
Op 30 juni gaat de kinderopvang weer lekker kliederen tijdens ModderDag. Vrij spelen met de elementen water en zand staat centraal. Kinderen krijgen de ruimte om modder te maken, voelen, smeren, gooien…en daarbij mag je vies worden! En dat vies worden is niet alleen leuk, maar ook gezond, zo blijkt uit Fins onderzoek.
Lekker kliederen
Op ModderDag draait het om vies worden. Niet een beetje, maar écht. Handen zwart, knieën bruin, haren vol zand. Want modder maken, is meer dan spelen. Het is een uitnodiging om de controle even los te laten.
Op 30 juni gaan kinderen het avontuur aan met water en zand. Daar ontstaat magie. Modder. Dat natte, zachte goedje roept iets ouds op. Een oergevoel. Zonder regels. Zonder doel.
Voel de aarde
Wie met modder speelt, voelt de aarde weer. Blote voeten in de plassen, spetters op je wangen. Het lijf weet het nog: hier hoor ik eigenlijk. Verwilderen gaat niet over ver weg. Het begint in je tuin. Op een schoolplein. In een emmer met zand en een fles water. Kinderen snappen dat vanzelf. ModderDag is een oefening voor ons allemaal. In laten gebeuren. In vies mogen worden. In buiten zijn. Dus trek kleren aan die niet bang zijn voor een vlek. Laat je meeslepen.
En het is nog gezond ook.
Het aantal gevallen van astma en allergieën is in Finland sterk afgenomen, doordat kinderen in de natuur worden blootgesteld aan bacteriën en schimmels. Is vies worden in de modder dus eigenlijk wel zo vies? Door in contact te komen met allerlei micro-organismen, die wel in de natuur voorkomen en minder in stedelijke omgevingen, bouwen kinderen namelijk aan een sterk immuunsysteem. Lekker modderen dus!
Verlies je waardigheid
Als volwassene hebben we geleerd om netjes te blijven. Schoon. Onder controle. Maar dat is een afspraak, geen natuurwet. Probeer eens bewust vies te worden. Ga op je knieën in de tuin. Wroet in de aarde. Stamp in een modderplas. Voel wat dat met je doet. Modder is niet kinderachtig. Het is zintuiglijk, aards, écht. Je raakt even uit je hoofd. Geen scherm, geen agenda, alleen glibberigheid tussen je vingers.
Dat is verwilderen: even niet weten, maar heel veel voelen.
Kinderen als gids
Kinderen zijn hierin altijd mijn beste gidsen. Doe dus mee in plaats van toe te kijken. Schep, kneed, klieder. Deel hun plezier. Het is aanstekelijk. Je hoeft niets uit te leggen. Alleen aanwezig zijn is genoeg. Dat is misschien wel het moeilijkst voor ons als oudere mensen: toestemming om los te laten. Je hoeft er niet ‘goed’ in te zijn. Het mag ongemakkelijk voelen. Het mag gek lijken. Dat is juist het hele punt.
Gun jezelf de ruimte om te spelen
Onze volwassenheid wordt vaak gekoppeld aan controle, efficiëntie en nut. Doe maar normaal. Hou je in. Spelen past daar niet bij. Het is doelloos, chaotisch, rommelig. En daarom juist zo heerlijk.
We zijn bang om kinderachtig over te komen. Of lui. Alsof we geen tijd te verliezen hebben. We voelen ons bekeken. Alsof er iemand meeschrijft met wat we doen. Zelfs in de natuur blijft die stem aanwezig: “Wat als iemand me ziet?”
Spelen is geen knop die je ineens omzet. Als je het jaren niet hebt gedaan, voelt het vreemd. Gekunsteld. Dat is normaal. Verwilderen betekent oefenen. Kleine stapjes zetten. Je lichaam opnieuw vertrouwen. Maar boven alles is het, het kind in je weer vrij laten. Zet dus Modderdag in je agenda en probeer zo vies mogelijk te worden.
Denk hier eens over na:
Wanneer ben jij voor het laatst écht vies geworden?
Wat houdt jou tegen om te spelen als niemand kijkt?
Hoe zou jouw eigen ModderDag eruit kunnen zien?
Wat zou er gebeuren als je vaker iets zonder doel doet?
Hoe heb jij het ervaren?
Deze oefening maakt deel uit van een reeks. Elke oefening is een uitnodiging om opnieuw contact te maken. Met jezelf. Met de natuur. Met wat echt is. Neem dus je tijd. Laat verwachtingen los. En kijk wat er gebeurt als je iets probeert, zonder oordeel.
Heb je iets bijzonders ervaren? Een inzicht, een moment van verwondering, of juist weerstand? Ik hoor graag van je.
Reageer op deze post of deel hem met je vrienden. Jouw verhaal kan weer iemand anders inspireren om naar buiten te gaan.
Deze vind ik lastig! Alhoewel ik wel gewoon met mijn blote handen in de tuin werk en vieze handen krijg, vind ik vies worden inderdaad niet fijn. Tja waarom...?